DE grote dag

Vandaag was de dag, onze trouw! Ik werd wakker en sprong meteen uit mijn bed en ging aan het raam kijken of het droog was buiten. Het was nog donker, ik moest dus nog even afwachten, maar al gauw bleek dat er een helder blauwe hemel met een lekker zonnetje ons opwachte.
Na een lekkere douche gezellig ontbeten met mama en dan samen naar de kapster en visagiste gereden. Ik was als eerste aan de beurt bij de visagiste, echt mooi wat ze deed! Bij de kapper zat nog een meisje die op die dag trouwde, gezellig, we zaten de hele tijd gezellig te tetteren.
Terug thuis gekomen was onze fotografe al gearriveerd. Ze is een schoolvriendin van mama, dus zij hadden het ook wel gezellig samen. Ze nam al enkele foto's wanneer we ons huis een beetje versierden en van ik die op Tom wachtte.
Eindelijk riepen ze vanuit de keuken: ze zijn daar! Man, wat werd ik ineens zenuwachtig toen die bel ging. Maar dit was eigenlijk nergens voor nodig. Ik deed de deur open en het eerste wat Tom zei was: Waw, t is echt mooi! En wat zag mijn ventje er ook goed uit! Ook het boeketje was prachtig, ik bracht het zondag meteen naar de bloemist om het te laten vriesdrogen.
We aten wat met onze ouders, broers en zussen en getuigen. Eigenlijk allemaal heel ontspannen, nog geen teken van zenuwen dan!
Wanneer de chauffeur arriveerde zijn we allemaal tesamen naar de Lakenhalle in Herentals vertrokken. Daar stond de rest van de familie ons al op te wachten. We begroetten iedereen en gingen het stadhuis binnen.


De ceremonie was snel gedaan, maar de ambtenaar deed het super goed. Ze begon met een mooi gedichtje en de ceremonie was niet zo "droog" als verwacht. Vanaf nu waren we officieel man en vrouw! De stad bood ons nog een glaasje wijn of fruitsap aan, wat wel tof was.


Vanaf de Lakenhalle vertrokken we naar de kerk. Omdat het nog steeds mooi weer was, ging de meerderheid te voet naar de kerk.
Aan de kerk stond ons al een hele bende op te wachten, fantastisch gewoon. Papa en ik bleven als laatste zitten in de auto om dan samen naar het altaar te gaan. Tom ging super trots met zijn mama naar voor en stond me dan op te wachten aan het altaar. Hier had ik het wel even heel moeilijk om mijn traantjes te bedwingen!


Onze viering vond ik super mooi, ook het groepje dat we vroegen om te spelen tijdens onze viering (EaZe) was fantastisch. Na de viering hoorden we enkel goede commentaren, wat wel tof was want we hadden wel veel tijd gestoken in het voorbereiden van onze viering omdat we ze zo persoonlijk mogelijk wilden houden.


Bij het buitengaan van de kerk werden we natuurlijk onthaald met een rijst-regen. Ik denk dat ik wel ver een halve kilo rijst uit mijn haar, kleed en BH heb geschud. Zelfs 's avonds op het feest vond ik nog rijst in de plooitjes van mijn jurk. Er komt ons blijkbaar een vruchtbaar leven tegemoet




Na de viering gingen we met een deel van de familie naar mijn ouders thuis om een hapje te eten en te drinken. Tom en ik gingen meteen foto's trekken omdat het een beetje begon te overtrekken. Eerst namen we foto's in de tuin van mijn ouders en nadien reden we naar 't Schipke aan de Nete in herenthout. Als snel eens gekeken welke foto's onze fotografe trok en er zijn er echt leuke bij. Op deze foto's is het wel nog een beetje wachten, maar we zijn zo benieuwd Terug thuis gekomen merkte ik dat ik mijn bruidsboeketje vergeten was op fotoshoot, wat jammer. Maar ik heb er tijdens het foto's maken niet van gemerkt, anders was ik het wel snel komen halen.
Terug gekomen van het foto's trekken was het ineens bijna 18h en moesten we vertrekken naar de feestzaal. De dag was al voorbij gevlogen!


We werden aan de feestzaal erg vriendelijk onthaald en genoten met volle teugen.
We vonden het eten en drinken super lekker, maar ik kreeg precies geen hap door mijn keel.
We verschoten wel wanneer ze ons kwamen roepen om onze gasten voor het dessertenbuffet al binnen te roepen. Was het nu al 22h?

Bij het binnenkomen van het dessertenbuffet werd ons gevraagd om het hartvormige bavarois taartje aan te snijden. Dit vond ik wel een bijzonder moment. Zoals het hier algemeen geweten is was het dessertenbuffet van onze feestzaal echt af. Super veel keuze en echt massaal lekker!
Als openingsdans kozen we "Ik heb je lief" van Stef Bos. We maakten er een gewone, eenvoudige slow van. Wel leuk dat we eventjes wat tijd voor ons tweetjes hadden.

Met onze ouders dansten we op hun openingsdansen. We vonden dit wel een leuk idee, beter dan zomaar eender welk liedje te kiezen.

Na deze dansen werd iedereen op de dansvloer geroepen voor een slow en echt IEDEREEN stond op de dansvloer, die ineens wel heel klein leek. Hiermee was het feestje ineens gestart en het ging lekker door tot 4 uur. We vonden het echt geslaagd en onze gasten blijkbaar ook.






Tijdens het feest kregen we als cadeautje van Olivier en Thibaut een zaklamp. Raar vond ik, die lijkt wel erg op de onze Overdag had Marjan ook al een truitje van mij aan toen ze het koud had. Ik vroeg nog, waar ze dat gevonden had. Ach, dat lag hier nog boven op je mama's kamer. Mijn frank viel toen niet, tot 's avonds dus .


Aan de zaklamp hingen nl twee sleuteltjes: kopies van onze huissleutels. Met oudjaar bleven mijn broer en schoonzusje op ons appartement slapen en blijkbaar hebben ze ze toen al laten bijmaken Terug thuis vonden we ons appartement alsof er een wild feestje had plaatsgehad: overal lagen confetti, balonnen, slingers en kerstballen. In alle lampen waren de lampen uitgedraaid; De doos met lampen hadden we 's avonds kado gekregen. Onze matras lag in de living, dus we brachten onze huwelijksnacht in onze living door.







Het was echt een fantastische dag, maar wat waren we blij als we uitgeteld in ons "bedje" konden kruipen.